Αυτό το έργο προκύπτει από την ανάγκη υποστήριξης του Σχολείου στην αντιμετώπιση των προκλήσεων του 21ου αιώνα. Είναι επείγον να προσελκύσουμε το ενδιαφέρον των μαθητών για το Σχολείο το οποίο αποτελεί τον μεγαλύτερο σύμμαχο για την αντιμετώπιση της αποξένωσης και την οικοδόμηση ενεργών πολιτών.

Στην Πορτογαλία και την Ελλάδα, ίσως όπως στην πλειονότητα των χωρών, το εκπαιδευτικό σύστημα εξακολουθεί να εστιάζει τη μεθοδολογία του στον δάσκαλο, ο οποίος «ξετυλίγει» το περιεχόμενο προς μάθηση σύμφωνα με ένα εθνικό πρόγραμμα σπουδών. Η επικοινωνία είναι κυρίως μονής κατεύθυνσης, μειώνοντας τον μαθητή σε παθητικό ρόλο στη δική του μαθησιακή διαδικασία.

Αρκετοί δάσκαλοι και ψυχολόγοι υπερασπίζονται δημόσια ότι, με όλη την «αυθόρμητη» μάθηση στην οποία έχουν πρόσβαση οι νέοι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αυτό που θα πρέπει να είναι στην πραγματικότητα το επίκεντρο του σύγχρονου σχολείου είναι οι ικανότητες της κριτικής σκέψης, ο ψηφιακός γραμματισμός, οι ανθρώπινες αξίες και η ενσυνειδητότητα, μαζί με απαραίτητη θεωρητική πλαισίωση αυτού του αυθόρμητα διαθέσιμου περιεχομένου.

Είμαστε ευθυγραμμισμένοι με αυτό το ρεύμα σκέψης. Ως εκ τούτου, ο πρώτος στόχος του Project B-Part είναι να «δουλευτεί»  η κριτική και δημιουργική σκέψη των μαθητών & μαθητριών, καθώς και άλλες βασικές δεξιότητες, στην αναζήτηση κοινών λύσεων χρησιμοποιώντας δυναμικές μεθοδολογίες με επίκεντρο τον μαθητή, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να ενεργούν και να βελτιώνουν την πραγματικότητά τους στην τάξη.

Ακόμα κι αν τα προγράμματα σπουδών, οι μεθοδολογίες διδασκαλίας και αξιολόγησης δεν επανεξεταστούν ακόμη σε πολιτικό επίπεδο, οι εκπαιδευτικοί μπορούν να εισαγάγουν μικρές αλλαγές από τώρα, εάν μπορούν να εφοδιαστούν με ορισμένες διαφορετικές προσεγγίσεις και εύχρηστα εργαλεία. Εδώ βρίσκεται ο δεύτερος στόχος αυτού του έργου: η υποστήριξη των εκπαιδευτικών στην τάξη, σεβόμενοι τον χρόνο τους, τους γραφειοκρατικούς και σχολικούς περιορισμούς.